Saat dört on yedi aylardan Şubat
Bir feryat bir figan koptu Maraş'da
Can pazarı gibi halimiz berbat
O gece kıyamet koptu Maraş'da
Göz gözü görmüyor hava karanlık
İnledi yer ve gök etrafta çığlık
Umutlar tükendi hayaller yıkık
Hayat durdu sanki bitti Maraş'da
Bir gece ansızın herkes uyurken
Bir uğultu sesi yükseldi yerden
İçinde binlerce yaşayan varken
Binalar yerle bir çöktü Maraş'da
Şiirler yazarak döktüm yazıya
Haber salın ede gardaş bacıya
Dayanmaz yürekler böyle acıya
İnsanlar göz yaşı döktü Maraş'da
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder