Kavurur toprağı tutuşur dağlar
Yuvası bozulmuş uçuyor kuşlar
Perişan ormanda bütün canlılar
Ormanı yakanın ciğeri yansın
Bir serçe dönüyor duman içinde
Yuvayı sorarsın, yoktur yerinde
Çamların gözyaşı damlar gizlice
Ormanı yakanın ciğeri yansın
Rüzgâr savururken küllerin izin
Bu ne büyük acı ne büyük hazin
Dilerim olmasın yatacak yerin
Ormanı yakanın ciğeri yansın
İnsan mıdır bilmem bu zalim olan
Yoksa gaflet miydi düşüren yoldan
Birgün hesap sorar yüce Yaradan
Ormanı yakanın ciğeri yansın
E llerin ellerimizden çekildi o gün,
S essiz kaldı ev, yokluğunla hüzün.
R uhun bizde yaşıyor, her an her gün,
A nnem, sensiz hayat ağır ve sessiz
H er sabah uyanmam bir yara gibi içten,
A ğlarım sessizce, görünmez gözümden.
V efayla sarıldım küçük kardeşlerime,
V arlığın yok artık, iz kaldı tenimde.
A nnem, sensiz dünya soğuk ve sessiz
S essiz gecelerde adını fısıldarım,
E llerin ellerimde, yokluğun acıtır.
M ehtap bile solgun, sensizliğe ağlar,
A nnem, seninle dolu her anım, her yanım.
E llerin hiç bırakmadı bizleri bir an,
M elek gibi dokundun yüreğimize,
İ çimizde saklı kaldı senin sevgin,
N efesimiz oldun her zor anımızda,
E bedi huzurda ol, sevgiyle anımızda.
G özlerimde saklı o tatlı anılar,
İ çimde bir özlem, hiç bitmeyen dumanlar.
Z aman geçse de acın dinmez kalbimde,
E llerin yoldaş oldu en zor günlerimde,
M ehtap gibi parlıyorsun ruhumun içinde.
---
Bin yalan katmışlar benim sözüme
İşe girmiş çıkmış, benim neyime
Lanet ettim inan kendi özüme
Haklısınız beyler, bütün suç bende
İyilik etmekti aslında sebep
Dedikodu oldu, yok imiş edep
Dilimi bağlayıp susacaktım hep
Haklısınız beyler, bütün suç bende
Tutulsun dillerim konuşsam eğer
Beklemesin kimse benden bir değer
Doğruyu söylemek suç imiş meğer
Haklısınız beyler, bütün suç bende
Uğrayan ben oldum hep bir zarara
Kaderim böyleymiş, hem de kapkara
Düşündüm taşındım, vardım karara
Haklısınız beyler, bütün suç bende
Bundan böyle kimse bir şey demesin
Ne bana danışsın, ne akıl versin
Ramazan aldı bak, bu hayat dersin
Haklısınız beyler, bütün suç bende
İşçinin kaderi gülmez ki yüze
Adalet var derler gelince söze
İkramiye yokmuş bu bayram bize
Patronun cebinde akrep var emmi
Yaşamadım inan ben bu bayramı
Ne babamı gördüm nede anamı
Aman ha yaklaşma isteme zammı
Patronun cebinde akrep var emmi
Her şeye var para savurur durur
Ne yapar ne eder yolunu bulur
İşciye gelince akan su kurur
Patronun cebinde akrep var emmi
Ramazan n'olacak senin bu halin
Demez ki gelipde varmı isteğin
İşçinin hâlinden anlar mı zengin
Patronun cebinde akrep var emmi
Engizek’in gölgesine vurur ikindi,
Gönlümde uyanır sarı bir masal.
Bir çocukluk düşü geçer gözümden,
Dizlerim toprak, ellerim çamdal.
Kekik sarar taşını, yelini, yolunu,
Bir koyun sesi düşer kırık yüreğime.
Ayran Pınarı’ndan su içmiş gibi
Serinlik çöker özlemin derinliğine.
Ana sesi gibidir Erinci sabahı,
Güneş doğar da sanki o çağırır.
"Uyan oğlum" der rüzgârla birlikte,
Karanlık kaçarken dağlar ağarır.
Bir de Aksu var ya, unutulmaz hiç,
Bir yudum içersin, canın arınır.
O su değil sanki, bir vefa gibi
Geçmişin koynundan bugün sarılır.
Kimseye diyemedim,
Dilimden önce sustu kalbim.
Biriktirdim içimde kırık dökük cümleleri,
Bir bankta oturup yalnızlığı dinledim.
Nazlanacak bir omuz yoktu,
Sığınacak bir “anla beni” de…
Gözlerim konuştu en çok,
Ama kimse duymadı sessizliği.
Sonbahar gibi solgun yüzüm,
Bir hüzün gibi aktı yaprakların arasından.
İçim içime sığmazken
"Daha iyiyim" dedim yalanla.
Çünkü acıyı anlatamaz insan bazen,
Sustuğunda daha gür yankılanır.
Ve ne zaman "iyiyim" dese biri,
Bil ki en çok o kanıyordur içinden.
İçimde fırtına, değilim durgun,
Görenler oluyor hâlimi yorgun,
Hâlimi sorana olamam suskun,
İyiyim diyorum soran olursa.
Aynalar yüzüme bakmaz bu ara,
Gönül mevsimlerim küstü bahara,
Yalan söylüyorum arkadaşlara,
İyiyim diyorum soran olursa.
Kalabalık gelir, geçer önümden,
Her biri bir sözle deler içimden.
Bir "iyiyim" yeter, düşer dilimden,
İyiyim diyorum soran olursa.
Tebessüm yalandır gözümde şimdi,
Her “iyiyim” başka bir düşe indi.
Yer etti, bu yalan dilime sindi,
İyiyim diyorum soran olursa.
