Gardaşlarım, bacılarım
Dinmez benim acılarım,
Boşa geçti gençlik çağım,
Gün görmedim bu dünyada.
Şiirler tek dostum oldu,
Yazdıkça gözlerim doldu,
Sevda gülüm çoktan soldu,
Gün görmedim bu dünyada.
Bir yar sevdim, eller aldı,
İçimde sancısı kaldı,
Benim de hayalim vardı,
Gün görmedim bu dünyada.
Yalan imiş dost, arkadaş,
Dinmedi gözümde hiç yaş,
Yıllar geçti, otuzda yaş,
Gün görmedim bu dünyada.
Ağır oldu yine sözler,
Ramazan der: "Kötü kader."
Ben ağlarım, gülsün eller...
Gün görmedim bu dünyada.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder