Hangi mevsimdi bilmiyorum
Yüreğim buz tutmuş
Gözlerim yağmurluydu
Sensizlik içimde fırtınalar koparıyordu
Geceler uzun bir çığlık gibi
Adını her anışımda içim yanıyordu
Sonsuz bir bekleyişti belki de bu
Gelmezsin diye sustum,
ama susmak da öldürüyordu
Kaldırım taşlarında izlerin
Rüzgar, kokunu getiriyor her estiğinde
Bir gülüşünle ısınıyor içim
Ama sen yoksun, sadece hayalin var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder