İNCİTME GÖNÜL

Bir gün gelir dostun kaybedersin

Bir gün gelir yolunda düşersin

Kime güvensen dert ile seversin

İncitme kimseyi incitme gönül

Yalan dünya aldanana dar olur

Gönül kırgın affedene yar olur

Kin tutanın ömrü heba, har olur

İncitme kimseyi incitme gönül

Her baharın sonu hazan değil mi

Her gönlün yükü zaman değil mi

Ömür denilen bu bir an değil mi

İncitme kimseyi incitme gönül

Sultan olsan ferman senden sorulmaz

Mal mülk ile dertler geri durulmaz

Affetmekle gönül gamdan yorulmaz

İncitme kimseyi incitme gönül

Ramazan kalbinde ateş bırakma

Sevgi varsa onu kalpden ayırma

Dostluğu kırana bırak darılma

İncitme kimseyi incitme gönül