SABIRLA BİTER

Güneş doğar her gün umutla başlar

Kimi sevinç duyar, kimi de ağlar

İnsan düşe kalka yolları aşar

Hayat bir imtihan sabırla biter

Karanlık gecenin bir sabahı var

Kışların ardında  baharı da var

Gözyaşı akmayan günleri de var

Umuda sarılan yarınla biter

Kimi yarasını saklar sessizce

Kimi yük taşır da güler gizlice

İyilik yazarlar gök defterince

Hesap günü günü amelle biter

Kimi fırtınada yelkeni söker

Kimi sabır ile yolları büker

Kalbinde imanın var ise eğer

İman dolu bir kalp huzurla biter

Ramazan'ım der ki: “Sevgiyle yaşa

Kalbinde kötülük olmasın haşa

Bir gün kavuşursun en güzel başa

İyilik edenler cennetle biter

MURAT GÖĞEBAKAN

“Vurgunum” dedikçe yürekler yanar

Sevenin gözünden sel gibi akar

Adını duyanlar hüzünle anar

Bir aşkın izleri kaldı bizlerde

Kanseri yenerek hayata durdu

Bir umut türküsü gönüller kurdu

Ama bir ihanet kalbini vurdu

Bir derin yarası kaldı bizlerde

İsyanı olmayan, dertli bir kuldu

Her sözü gönüle şifa olurdu

Acının bağrında yine gülürdü

Bir sabır duası kaldı bizlerde

Dostunu kırmazdı, düşkünü tutar

Sevenin gönlünü sevdayla yutar

Şarkılar kalplere umutlar katar

Bir ince yolcusu kaldı bizlerde

İhanet yarası en büyük yara

Düşürdü kalbini ateşten dara

Bir resim hatıra astık duvara

Bir acı hatıra kaldı bizlerde

KARA TOPRAK

Nice can bağlandı koynuna geldi

Kimisi huzuru, kimisi derdi

Ömrünün sonunda mezara girdi

Kara toprak beni incitir misin

Ay ışığı düşse koynuna gece

Gizli sırların mı açılır hece

Kefene sarılıp bende gelince

Kara toprak beni incitir misin

Nice padişahı bağrına aldın

Nice sultanları sessizce sardın

Gelen her misafire aynı mı baktın

Kara toprak beni incitir misin

Gökte yıldız gibi yanıp söneni

Düşen bir yaprağı, akan selini

Gizlice saklarsın her bir izini

Kara toprak beni incitir misin

Bilir misin sende bu Ramazanı

Yorgun kalplerini, gamla yananı

Sararsın bağrına garip insanı

Kara toprak beni incitir misin

CİMRİNİN EKMEĞİ

 

Misafir gelse de kapıyı kapar

Gönül sofrasını kapatıp sarar

Ne tatlı söz eder, ne de can arar

Cimrinin ekmeği zehirdir dostum

Gözleri doymaz ki, gözü tok olmaz

Bir çuval altını yine yetmez az

Vicdansız kalbine merhamet sığmaz

Cimrinin ekmeği zehirdir dostum

Gözünü hırs bürür, yolunu şaşar

Hak yolundan çıkar, gönlüne taşar

Sonunda mezarda yalnız baş yaşar

Cimrinin ekmeği zehirdir dostum

Ey insan aç gönül, paylaş bir lokma

Yetimi sevindir, fakiri yokla

Unutma mal kalmaz kimseye asla

Cimrinin ekmeği zehirdir dostum

Altınla mezara giremez insan

Malıyla kimseye kalmaz ki derman

Cömert olan gönül açılır her an

Cimrinin ekmeği zehirdir dostum

İNCİTME GÖNÜL

Bir gün gelir dostun kaybedersin

Bir gün gelir yolunda düşersin

Kime güvensen dert ile seversin

İncitme kimseyi incitme gönül

Yalan dünya aldanana dar olur

Gönül kırgın affedene yar olur

Kin tutanın ömrü heba, har olur

İncitme kimseyi incitme gönül

Her baharın sonu hazan değil mi

Her gönlün yükü zaman değil mi

Ömür denilen bu bir an değil mi

İncitme kimseyi incitme gönül

Sultan olsan ferman senden sorulmaz

Mal mülk ile dertler geri durulmaz

Affetmekle gönül gamdan yorulmaz

İncitme kimseyi incitme gönül

Ramazan kalbinde ateş bırakma

Sevgi varsa onu kalpden ayırma

Dostluğu kırana bırak darılma

İncitme kimseyi incitme gönül

KİME KALMIŞ DÜNYA

Baharda açılan goncalar solar

Gecenin koynunda yıldızlar donar

Her yeni gün biter, güneş de batar

Kime kalmış dünya sana mı kalır

Tahtına güvenme han ile beyler

Nice padişahı aldı bu yerler

Kabrin taşlarını örter seherler

Kime kalmış dünya sana mı kalır

Servetin var ise hepsi bir hayal

Malını götüren olmadı misal

Son durağın olur toprakla vefal

Kime kalmış dünya sana mı kalır

Gençliğe aldanma hızla tükenir

Her soluk insana bir gün söylenir

Vakit geldiğinde defter kapanır

Kime kalmış dünya sana mı kalır

Nice yiğit geçti meydan kurmadan

Nice alim göçtü sözün yormadan

Kimse duramadı vakti sormadan

Kime kalmış dünya sana mı kalır

YALANCI DOSTLUK

Güler yüzle gelir gönül çalarsa

Bir tatlı söz ile kalbe dolarsa

Kötü günde senden gizli kalırsa

Yalancı dostluğu yıkar ömrünü

Gerçek dost arayan sabırla bulur

Yalancı dost ile kalbini yorur

Hakikat ateşi bir gün kavurur

Yalancı dostluğu yıkar ömrünü

Güzel günde vardır, dertte görünmez

Sen yanarken ateş, ona sürünmez

Kalbine hançeri vurur bölünmez

Yalancı dostluğu yıkar ömrünü

Her sözünde zehir gizli bulunur

Bir menfaat varsa yanında durur

Gerisi yalandır, sevgisi kurur

Yalancı dostluğu yıkar ömrünü

İkili yüz ile hayat sürdürür

Biri güler, biri arkanda küfür

Kalpte iz bırakır, gönlü çürütür

Yalancı dostluğu yıkar ömrünü

Bir çıkar uğruna yolunu bozar

İçten sevdiğini sanırsın yazar

Hakikat gelince dostluğu azar

Yalancı dostluğu yıkar ömrünü